ماست یک غذای اصلی در فرهنگ های مختلف است که از کشورهای آسیای غربی و خاورمیانه سرچشمه می گیرد. اعتقاد بر این است که کلمه ماست از کلمه ترکی “yoğurmak” گرفته شده است که به معنای غلیظ کردن، منعقد کردن یا دلمه کردن است.
گزارش های تاریخی، گله داران عشایری را توصیف می کند که شیر را در کیسه های ساخته شده از پوست حیوانات حمل می کردند. آنزیمهای طبیعی موجود در کیسههایی که به بدن نزدیک میشدند گرمای بدن کافی برای تخمیر شیر تولید میکردند و غذای خوراکی تولید میکردند که ماندگاری بیشتری نسبت به شیر داشت. بنابراین می رویم سر وقت معرفی ماست چکیده محلی!
ماست زمانی ساخته می شود که شیر گرم شده با باکتری ها، به ویژه لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و استرپتوکوک ترموفیلوس ترکیب شود و برای چند ساعت در دمای گرم (110-115 درجه فارنهایت) بماند. ممکن است انواع دیگری از لاکتوباسیل ها و بیفیدوباکتری ها اضافه شوند. باکتری ها قند موجود در شیر به نام لاکتوز را به اسید لاکتیک تبدیل می کنند که شیر را غلیظ می کند و طعم ترش متمایز آن را ایجاد می کند.
همانطور که در متون دارویی آیورودا هندی دیده می شود، ارجاعات به ماست موسیر تک نفره دامداران و سلامتی به 6000 سال قبل از میلاد برمی گردد. در دهه 1900، میکروبیولوژیست بلغاری، استمن گریگوروف، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس باسیلوس را کشف کرد، سویه ای از باکتری باسیلوس که به طور طبیعی در روده انسان یافت نمی شود و باعث تخمیر ماست می شود. او همچنین در مورد اثرات خاص اسید لاکتیک برای سلامتی تحقیق کرد.
امروزه، ماست را می توان به اشکال مختلف یافت – از جمله ساده، اما اغلب با میوه یا شیرین کننده های اضافه شده. قوام دهنده ها و تثبیت کننده ها مانند ژلاتین و پکتین نیز ممکن است برای بافت غلیظ تر و طعم غنی تر اضافه شوند.
افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز که نمی توانند محصولات لبنی را تحمل کنند، ممکن است به دلیل غلظت کمتر لاکتوز ماست، مقداری ماست بخورند. تخمیر توسط باکتری باعث تجزیه لاکتوز به اسید لاکتیک می شود. گزینه دیگر ممکن است ماست یونانی کم چرب های گیاهی باشد که حاوی لاکتوز نیستند.
ماست چندین ماده مغذی مهم از جمله پروتئین و کلسیم را ارائه می دهد. با این حال، بسیاری از تحقیقات در مورد فواید سلامتی ماست بر روی محتوای باکتریایی زنده آن متمرکز است که در سایر غذاهای تخمیر شده مانند کفیر، کیمچی و کلم ترش نیز وجود دارد.
پیشنهاد شده است که تعداد کمتری از گونههای باکتریایی در بدن ممکن است بر خطر بیماریهای خاص از جمله چاقی، دیابت نوع 2، سندرم روده تحریکپذیر، و بیماریهای التهابی مزمن مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و روماتوئید تأثیر بگذارد. آرتروز.
یک رژیم غذایی گیاهی با حمایت از میکروبیوتای متنوع و احتمالا سالمتر روده بیشتر از رژیم غذایی کم میوه و سبزیجات و گوشت زیاد مرتبط است، و مصرف ماست چکیده هراز نیز ممکن است به افزایش تنوع میکروبیوتا در روده کمک کند. روده [6] درباره میکروبیوم بدن بیشتر بدانید.
- منابع:
- تبلیغات: