تاریخچه پیدایش ساعت رزین و چوب به قرن ها قبل باز می گردد. اولین ساعت های خانگی در آغاز قرن پانزدهم ظاهر شدند. آنها احتمالا توسط قفل سازان و اسلحه سازان محلی ساخته شده اند. پس از معرفی آونگ نوسان، ساعت ها دقیق تر شدند.
ساعت‌های اولیه به دلیل آونگ‌های بلند، همیشه از سطح زمین بلند می‌شدند. اینگونه بود که اولین ساعت ساعت رزین و چوب ظاهر شد. در آینده، با بهبود مکانیسم‌های ساعت، ساعت سبک‌تر شد و این امکان ایجاد مدل‌های ساعت رومیزی را فراهم کرد.
در آغاز قرن شانزدهم، ساعت های ساعت رزین و چوب یونجه در کارگاه های ساعت انگلیسی ظاهر شد.
دیوار ساعت معمولاً از آهن ساخته می شد، اما درهای کناری قابل جابجایی از برنج ساخته می شدند، از این رو یکی از تعابیر این نام است. صفحه گرد فقط یک عقربه فولادی حکاکی شده و اعداد رومی داشت.
حتی تصور این که تقریباً تا پایان قرن شانزدهم ساعت‌های یونجه فقط یک عقربه ساعت داشتند برای یک فرد مدرن دشوار است و فقط در قرن هفدهم عقربه دقیقه ظاهر شد. صفحه اغلب با تزئینات و حکاکی های مختلف تزئین می شد.
در پایان قرن هفدهم، اولین نسخه از “ساعت های صفحه ای” ساعت رزین و چوب در آلمان ظاهر شد. این نام به دلیل ظاهر صفحه بود.
در فرانسه، در زمان لویی پانزدهم و لویی شانزدهم، “ساعت های کارتل” ساعت رزین و چوب مد شد.
بدنه زیبای ساعت ساعت رزین و چوب از برنز ریخته گری شد و پس از آن طلاکاری شد. تعجب آور نیست که چنین ساعت هایی خیلی سریع عشق فرانسوی ها – خبره های مشهور زیبایی را به دست آوردند.
در اواخر قرن هفدهم، «ساعت تصویری» وارد صحنه شد. آنها با مناظر مختلف تزئین شده بودند. قاب های طلاکاری شده شیک خاصی به آنها می بخشید.
اولین ساعت ساعت رزین و چوب از نوع وین رگولاتور در همان ابتدای قرن نوزدهم در اتریش ظاهر شد.
کیفیت بی عیب و نقص مکانیزم این ساعت، ساعت سازان جنگل سیاه را شگفت زده کرد و در ابتدا از آن کپی کردند. با گذشت زمان، سنت های خود را توسعه دادند، به لطف آن ساعت های ساعت رزین و چوب از جنگل سیاه در اوایل قرن 19 به طور گسترده ای شناخته شدند.
