متانول، نام رسمی طبق اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی (IUPAC)، یک ترکیب آلی متعلق به عملکرد اکسیژن است زیرا حاوی اتم‌های کربن، هیدروژن و اکسیژن است.
متانول در بازار ایران نام‌های غیررسمی مانند الکل چوب یا روح چوب دارد، زیرا می‌توان آن را از طریق تقطیر چوب تولید کرد با این حال، می توان آن را با نام های متیل کاربینول، متیل هیدروکسید و متیل هیدرات نیز یافت.
رایج ترین روش تولید متانول، به دست آوردن آن به صورت صنعتی از طریق واکنش کاتالیز شده بین مونوکسید کربن و هیدروژن است.
با فرمول مولکولی CH3OH و جرم مولی 32.04 گرم مول-1، دارای یک گروه عاملی هیدروکسیل (-OH) است که مستقیماً به یک اتم کربن اشباع متصل است.
به دلیل وجود گروه هیدروکسیل، مولکول های متانول مانند تمام ترکیبات این گروه، نیروهای جاذبه الکترواستاتیک بسیار شدیدی را ارائه می دهند.
این جاذبه‌ها برهمکنش‌های مولکولی از نوع پیوندهای هیدروژنی را تقویت می‌کنند، یعنی زمانی که هیدروژن با اتم‌های فلوئور، اکسیژن یا نیتروژن برهمکنش انجام می‌دهد.
از آنجایی که جاذبه بسیار شدید است، در نتیجه دمای ذوب و جوش این ترکیبات بالاست.
این یک حلال قطبی، محلول در آب، الکل اتیلیک، اتر، استون، کلروفرم و با بوی الکلی کمی شیرین است.
متانول در مناطق مختلف صنعتی استفاده می شود و می توان از آن در ساخت حشره کش ها، رنگ ها، رنگ ها، رزین ها، چسب ها و ورودی برای تولید متانال استفاده کرد.
در برزیل، اختلاط متانول با بنزین به دلیل سمیت زیاد آن غیرقانونی است بنابراین، استفاده از آن به سنتزهای آلی محدود می شود.
در انسان جذب آن از راه های گوارشی، تنفسی یا پوستی صورت می گیرد و اگر فردی حدود 30 تا 100 میلی لیتر از حلال را مصرف کند، می تواند کشنده باشد.
هنگامی که در بدن انسان قرار می گیرد، تبدیل زیستی آن با اکسید شدن و تولید متابولیت هایی مانند متانال و متانوئیک اسید انجام می شود که با سیستم عصبی، کبد و عصب بینایی تداخل کرده و باعث کوری می شود.
